Natalia Aleksiun jest profesorką najnowszej historii Żydów w Graduate School of Jewish Studies, Touro College w Nowym Jorku. Historyczka Żydów Polskich, doktorka historii (UW) i Jewish Studies (NYU). Opublikowała Dokąd dalej? Ruch syjonistyczny w Polsce 1944–1950 (Warszawa 2002) i współredaktorką dwóch tomów „Polin. Studies in Polish Jewry”, z których jeden był poświęcony pamięci Zagłady (t. 20), drugi zaś historiografii żydowskiej w Europie Wschodniej (t. 29). Opublikowała również krytyczne wydanie Zagłady Żydów żółkiewskich Gerszona Taffeta (Warszawa 2019). Jej książka Conscious History: Polish Jewish Historians before the Holocaust ukazała się w 2021. Przygotowuje tom „Polin” na temat żydowskiego dzieciństwa oraz monografie o doświadczeniu Żydów ukrywających się w Galicji Wschodniej i o tzw. aferze trupiej w Europie Środkowo-Wschodniej. Wraz z Karoliną Szymaniak redaktorka naczelna „East European Jewish Affairs”. W roku akademickim 2021-2022 jest senior research fellow w Polish Institute of Advanced Studies w Warszawie, a od stycznia 2022 r. będzie zajmowała profesurę Harry Rich Professor of Holocaust Studies na University of Florida.
Adiunktka w Instytucie Historii PAN, absolwentka historii (z specjalizacją historii i kultury Żydów) UW, stypendystka Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie, YIVO w Nowym Yorku i Uniwersytetu w Lipsku. Autorka książki „Kupcy arendarze, rzemieślnicy. Różnorodność zawodowa Żydów w Wielkim Księstwie Litewskim w XVII-XVIII w., Warszawa 2018. Interesuje się historią nowożytną Żydów i kontaktów chrześcijańsko-żydowskich.
Etnolożka, specjalistka w dziedzinie antropologii pamięci i relacji polsko-żydowskich. Autorka artykułów i rozprawy doktorskiej o pamięci indywidualnej i zbiorowej Żydów mieszkających na Dolnym Śląsku po II wojnie światowej. Zawodowo i prywatnie związana z polskimi Żydami, którzy Polskę opuścili po antysemickiej kampanii z 1968 roku. Przez wiele lat prowadziła zajęcia w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UW. Współredaktorka tomu „Antropologia wobec dyskryminacji”. Wieloletnia pracowniczka Muzeum POLIN, koordynująca projekty antydyskryminacyjne, zarządzająca zespołem muzealnych przewodników i koordynująca program wydarzeń rocznicowych Marca ’68.
Biogram w opracowaniu.
Literaturoznawczyni i historyczka, pracuje w Katedrze Judaistyki im. T. Taubego UWr. Autorka, redaktorka i współredaktorka licznych publikacji z zakresu studiów żydowskich. Jej zainteresowania naukowe obejmują różne aspekty kulturowego i religijnego pogranicza historii polsko-żydowskiej w XIX i na początku XX wieku w szczególności zagadnienia takie, jak: akulturacja i integracja, uniwersalizm, konwersje i misje chrześcijańskie do Żydów, prasa i literatura żydowska, egodokumenty, kultura wizualna. Agnieszka Jagodzińska prowadzi obecnie badania nad reklamami w prasie żydowskiej i żydowską kulturą konsumencką z końca XIX i początku XX wieku.Lista publikacji: https://judaistyka.uni.wroc.pl/katedra-judaistyki/zespol/pracownicy/agnieszka-jagodzinska/
Literaturoznawczyni, kulturoznawczyni i jidyszystka. Rozprawę doktorską obroniła na Wydziale Polonistyki UJ. Pracuje w Instytucie Judaistyki UJ. Autorka książki Postronni? Zagłada w relacjach chłopskich świadków (2018) oraz współredaktorka publikacji Świadek: jak się staje, czym jest? (2019). W przygotowaniu jest jej kolejna monografia Miejsce urodzenia jako uwikłanie. Projekty tożsamościowe w literaturze polskiej i żydowskiej (2024).
Historyk i literaturoznawca, adiunkt w Instytucie Badań Literackich PAN, członek Zespołu Badań nad Literaturą Zagłady oraz redaktor rocznika „Narracje o Zagładzie” (UŚ). Jego zainteresowania naukowe obejmują prozę polską wobec Zagłady, antropologię literatury, historię historiografii XX wieku ze szczególnym uwzględnieniem historiografii Holokaustu. Autor książek Wspomnienia obozowe jako specyficzna odmiana narracji historycznej (Kraków, 2006) oraz Opowiedzieć Zagładę. Polska proza i historiografia wobec Holocaustu (1987-2003), (Kraków 2013). W 2016 roku visiting professor na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie.
Opis w terminie późniejszym.
Adiunkt w Pracowni Literatury i Renesansu Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, gdzie zajmuje się śladami myśli żydowskiej w hiszpańskiej literaturze Złotych Wieków, hiszpańskim teatrem tego okresu oraz twórczością Miguela de Cervantesa.
Historyk sztuki, absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego. Od lat zajmuje się sztuką i kulturą żydowską. Autorka licznych artykułów i publikacji, w tym książki Między Ziemiańską a Montparnassem. Roman Kramszyk (Warszawa 2004). Pracowała w Muzeum Żydowskiego Instytutu Historycznego, gdzie była kuratorką wielu wystaw, m.in.: „Maurycy Trębacz 1861-1941” (1993); „Artur Markowicz 1872-1934. Wystawa monograficzna” (1995); „Roman Kramsztyk (1885-1942)” (1997); „Przyjaciele. Simon Mondzain, Jan Hrynkowski, Władysław Zawadowski” (1999); „Nasi starsi bracia. Malarstwo, grafika i rysunki z kolekcji Żydowskiego Instytutu Historycznego” (2001). Od 1999 roku pracuje w Muzeum Historii Żydów Polskich, obecnie jako Kurator Zbiorów.
Pracuje w Katedrze Antropologii Literatury i Badań Kulturowych Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Badaczka literatury polsko-żydowskiej, polsko-żydowskich kontaktów kulturowych i literackich, zagadnień etnopoetyki, prozy etnograficznej, imagologii, literatur etnicznych, nacjonalizmu i wielokulturowości.
Autorka monografii: Międzywojenna literatura polsko-żydowska jako zjawisko kulturowe i artystyczne (1992); Polish-Jewish Literature in the Interwar Years (2003); Literatura i nacjonalizm. Twórczość krytyczna Zygmunta Wasilewskiego (2004); Pogranicze polsko-żydowskie. Topografie i teksty (2013); Literatura & etnologia (2019). Wydała antologię Międzywojenna poezja polsko-żydowska (1996); redagowała i współredagowała tomy: Teatr żydowski w Krakowie (1995); Literatura polsko-żydowska. Studia i szkice (2011); Polskie tematy i konteksty literatury żydowskiej (2014); Polacy-Żydzi. Kontakty kulturowe i literackie (2014); Twarzą ku nocy. Twórczość Maurycego Szymla (2015); Anda Eker. Miłość stracona (2017); Stefan Pomer. Złota Lipa (2019).
Historyk sztuki, absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego. Od lat zajmuje się sztuką i kulturą żydowską. Autorka licznych artykułów i publikacji, w tym książki Między Ziemiańską a Montparnassem. Roman Kramszyk (Warszawa 2004). Pracowała w Muzeum Żydowskiego Instytutu Historycznego, gdzie była kuratorką wielu wystaw, m.in.: „Maurycy Trębacz 1861-1941” (1993); „Artur Markowicz 1872-1934. Wystawa monograficzna” (1995); „Roman Kramsztyk (1885-1942)” (1997); „Przyjaciele. Simon Mondzain, Jan Hrynkowski, Władysław Zawadowski” (1999); „Nasi starsi bracia. Malarstwo, grafika i rysunki z kolekcji Żydowskiego Instytutu Historycznego” (2001). Od 1999 roku pracuje w Muzeum Historii Żydów Polskich, obecnie jako Kurator Zbiorów.
Historyczka idei, historyczka literatury XIX i XX w. Obecnie zajmuje się również problematyką gender i queer, jest kierowniczką Zespołu Badań Genderowych Archiwum Kobiet IBL PAN oraz studiów podyplomowych Gender Studies IBL PAN i Podyplomowych Studiów Polsko-Żydowskich IBL PAN.
Jidyszystka i polonistka, wykłada język i literaturę jidysz w Instytucie Judaistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Redaktorka tomów: Nusech Pojln. Studia z dziejów kultury jidysz w powojennej Polsce (Kraków-Budapeszt 2008), (z Elvirą Groezinger) Under the Red Banner. Yiddish Culture in the Communist Countries in the Postwar Era (Wiesbaden 2008), Nie nad rzekami Babilonu. Antologia poezji jidysz w powojennej Polsce (Kraków 2012), Nowe życie? Antologia literatury jidysz w powojennej Łodzi (1945-1949) (Łódź 2017) i in. Autorka książek: Pomiędzy dwoma światami. O Kalmanie Segalu (Kraków 2003) oraz Bez Żydów? Literatura jidysz w PRL o Zagładzie, Polsce i komunizmie (Kraków-Budapeszt 2012), wersja angielska Without Jews? Yiddish literaturę in the Peolple’s Republic of Poland on the Holocaust, Poland and Communism (Kraków 2017). Tłumaczka literatury jidysz, w jej przekładzie ukazały się : zbiór opowiadań Josifa Burga Okruchy (Pogranicze, Sejny 2001), dwujęzyczna antologia wierszy Nie nad rzekami Babilonu… (por. wyżej), trylogia Chavy Rosenfarb Drzewo życia (z Joanną Lisek, Markiem Tuszewickim i Natalią Krynicką; 2015-2017), powieść Ojzera Warszawskiego Szmuglerzy (z Moniką Adamczyk-Garbowską; 2018), tom wspomnień I.L. Pereca Mgliste lata. Wspomnienia z Zamościa (2022) i wiele innych.
Adiunkt w Katedrze Kultury i Historii Żydów – w Instytucie Nauk o Kulturze UMCS w Lublinie. Zajmuje się kulturą religijną Żydów w XIX wieku, zwłaszcza z niemieckojęzycznego kręgu kulturowego, a także żydowskimi biografiami i herstoriami. Autorka monografii: Granice integracji. Religijność Żydów wrocławskich w drugiej połowie XIX wieku (1854–1890), Wydawnictwo UWr, Wrocław 2017; Manuel Joël (1826–1890). Biografia kulturowa wrocławskiego rabina z nurtu Wissenschaft des Judentums, Wyd. UMCS, Lublin 2020; Fenomen kulturowy Żydówek aszkenazyjskich – autorek, tłumaczek, redaktorek modlitewników dla kobiet (II poł. XIX i I poł. XX w.), Wyd. UMCS, Lublin 2024 [w druku], a także kilkudziesięciu artykułów naukowych, redaktorka i tłumaczka tomu 11 z serii „Żydzi. Polska. Autobiografia”: Josef R. Ehrlich, Droga mojego życia. Wspomnienia byłego chasyda, tłum. z języka niemieckiego, wstęp i opr. A. Rybińska, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2022.
Biogram w późniejszym terminie.
Biogram w opracowaniu.
Badacz historii i kultury chasydyzmu i żydowskiej ortodoksji. Wraz z Marcinem Wodzińskim i zespołem tłumaczy przygotowuje antologię opowieści chasydzkiej dla Wydawnictwa Ossolineum oraz pracuje nad monografią ruchu Chabad-Lubawicz w międzywojennej Polsce. https://judaistyka.uni.wroc.
Biogram w opracowaniu.
Historyczka, specjalizująca się w historii Żydów w Polsce i stosunków polsko-żydowskich w XIX i XX wieku; pracowała na Instytucie Historycznym UW (1991-2013), Muzeum Polin (2014-2016), ŻIH (2016-2023); wykładała na Notre Dame University (2004/2005), Potsdam Universität (2014) oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim (2016/2017); laureatka Nagrody im. Hirszowiczów; autorka m.in. Państwo w państwie? Autonomia narodowo-kulturalna w Europie Środkowowschodniej w XX wieku (2000); Kłamstwo krwi. Legenda mordu rytualnego na ziemiach polskich w XIX i XX wieku (2011); Żydzi i Piłsudski. Wybór źródeł do historii stosunków polsko-żydowskich w okresie międzywojennym (2021).
